کسی گفته می‌شود که به‌طور حرفه‌ای نقشی را در یک نمایش، تئاتر، سینما و تلویزیون بازی می‌کند. هنرپیشه، که در گذشته «آکتور» یا « آرتیست » خوانده می‌شد، کسی است که نقشی را در اثری نمایشی بازی می‌کند. این اصطلاح بیشتر برای آنان که در نقش بازی می‌کنند بکار می‌رود هرچند که دوبلورها و بازیگران نقش‌ها در نمایش‌های رادیویی نیز ممکن است هنرپیشه خوانده شوند. هنرپیشه می‌تواند کار خود را در چهارچوب یک تئاتر، فیلم، مجموعه تلویزیونی یا در حین آموزش دیگر هنرپیشگان انجام دهد. هنرپیشه‌ها گاه به صداگذاری شخصیت‌های کارتونی یا صحبت کردن بجای افرادی در آگهی‌های تلویزیونی هم می‌پردازند. هنرپیشگان امروزی گاه در بازی‌های رایانه‌ای هم نقشی را به اجرا می‌گذارند. این کار توسط ثبت حرکات و صدای آنها و بازسازی رایانه‌ای داده‌های بدست آمده صورت می‌گیرد. حرفه هنرپیشگی از پیشه‌های بسیار کهن بشری است.
الناز شاکردوست (زاده ۷ تیر ۱۳۶۳ تهران) بازیگر و طراح صحنه و لباس سینما، تلویزیون و تئاتر ایرانی است. او بازیگری را با تئاتر آغاز کرد. در سن نوزده سالگی، با بازی در فیلم گل یخ در سال ۱۳۸۳، به کارگردانی کیومرث پوراحمد، پا به عرصه سینما گذاشت و ظرف کمتر از یک سال در ۴ فیلم سینمایی نقش آفرینی کرد. گل یخ فیلمی به کارگردانی و نویسندگی کیومرث پوراحمد و تهیه کنندگی غلامرضا موسوی ساخته سال ۱۳۸۳ است.
گل یخ در ۱۹ اسفند ۱۳۸۲ بر روی پرده سینما رفت و در ۵۶ روز نمایش ۱۶۳ میلیون فروش کرد.
الناز فرزند دوم خانواده است که یک برادر بزرگتر و یک خواهر کوچکتر از خودش دارد. البته شباهت الناز و برادرش بسیار زیاد است. پدر وی تاجر ابزارآلات صنعتی و الکترود و مادرش خانه‌دار است. او فارغ‌التحصیل تئاتر از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران می‌باشد. الناز علاقه بسیار عجیبی به مادرش دارد. مدتی پیش شایعاتی پیرامون ازدواج شاکردوست و علیرضا حقیقی(فوتبالیست) مطرح شده بود که هر دو نفر آن را تکذیب کردند. شاکردوست اعلام کرده بود که این موضوع را پیگیری و شکایت خواهد کرد. او در مصاحبه‌ای در پاسخ به این سوال که آیا تا بحال کسی به تو گفته شبیه پسرها هستی؟ پاسخ داد بله. خیلی‌ها. اما من خودم را زنی کامل می‌بینم.

یکی از اتفاقات مهم زندگی الناز شاکردوست می‌توان به سفر زیارت خانه خدا اشاره کرد که مادرش به جای وی در سال ۱۳۹۰ به این سفر معنوی رفت. در این سفر زیارتی که هنرمندان مشهور کشورمان همچون مهراوه شریفی نیا، الهام حمیدی، سام درخشانی، قاسم جعفری، محمدرضا ورزی، یاسر جعفری، مهدی عربی، حسن سدخسروی و... حضور داشتند.
مادر الناز شاکردوست در خصوص سفر حج گفت: روزهای آخر ماه مبارک رمضان بود که به ما اطلاع دادند الناز شاکردوست در لیست هنرمندان اعزامی به حج تمتع ۹۰ قرار داده شده است اما بنا به دلایلی، قسمت نشد دخترم به این سفر معنوی بیاید. برهمین اساس، دو هفته قبل از عزیمت به سرزمین وحی خبردار شدم که من جای الناز به این سفر خواهم رفت. امیدوارم دخترم هم پس از کسب آمادگی لازم، هرچه سریعتر به این سفر معنوی اعزام شود.
محتشمی با ارائه توصیه‌هایی به بازیگران مشهور سینمای ایران به خصوص دخترش، اظهارداشت: باتوجه به اینکه بازیگران سینمای ایران الگویی برای جوانان هستند، باید در نوع لباس پوشیدن و پوشش نمونه باشند.
محتشمی گفت: الناز سیزده - چهارده ساله بود که به حج عمره رفتیم. دخترم در این سفر و پس از مشاهدات خود مکه مکرمه و رفت و آمدها و حتی وضو گرفتن در سرزمین وحی را نقاشی کرد که هنوز هم این نقاشی‌ها را نگه داشته‌ام.
او در بیست سالگی (۱۳۸۳) با بازی در فیلم گل یخ به کارگردانی کیومرث پوراحمد به سینما وارد شد. شاکردوست در فیلم‌هایی مانند مجردها، عروس فراری، قتل آنلاین، چه کسی امیر را کشت، چند می‌گیری گریه کنی، بی‌وفا، قاعده بازی، خدا نزدیک است، باد در علفزار می‌پیچد، کیش و مات، تو و من و رسوایی بازی کرده‌است.

سینما یک رسانه دیداری شنیداری مبتنی بر تکنولوژی است که به وسیله آن فعالیت اقتصادی صورت می گیرد و هم چنین قابلیت استفاده هنری را داراست . یک اثر سینمایی که فیلم سینمایی نامیده می‌شود، از عناصر تصویر (به صورت مجموعه‌ای از فریم‌ها) و صدا (گفتگو، صدا و موسیقی) تشکیل شده‌است. یک فیلم بر اساس فیلمنامه یا سناریو و توسط مجموعه‌ای از بازیگرها، کارگردان، فیلم‌بردار و عوامل دیگر ساخته می‌شود. سینما جدیدترین شاخه هنر، معروف به هنر هفتم است که امروزه یکی از عمومی‌ترین و محبوب‌ترین تولیدات هنری را ارایه می‌کند. سینما همچنین به محل پخش عمومی فیلم سینمایی نیز گفته می‌شود.
برادران لومیر در سال ۱۸۹۵ سینماتوگراف(اولین دوربین فیلم برداری) را اختراع کردند. هرچند نمی‌توان این دو برادر فرانسوی را یگانه افرادی دانست که به پیدایش هنر سینما کمک کردند. پیدایش سینما و فن فیلمبرداری خود مرهون پیشرفت‌های بسیار زیادی هم در عرصهُ تکامل نگاتیو بود و هم تکامل دستگاه‌های اولیه عکاسی. بطوریکه نمی‌توان قاطعانه از یک نفر به‌عنوان مخترع سینما نام برد. دستگاه‌هایی همچون کینتوسکوپ، ویتاسکوپ و بایوسکوپ همگی در پیدایش دستگاه سینماتوگراف موثر بوده‌اند.
برادران لومیر خود ده‌ها فیلم کوتاه ساختند که همهُ آنها صرفاً از یک نما تشکیل می‌شد و قطع و وصل و تدوین در آنها وجود نداشت. از جملهٔ این فیلم‌ها می‌توانیم به "ورود قطار به ایستگاه"(که به عنوان اولین فیلم ساخته شده به دست بشر محسوب می‌شود)، "خروج قایق از لنگرگاه"، "غذا خوردن کودک" و "خروج کارگران از کارخانه" اشاره کنیم.
پس از لومیرها، ژرژ مه‌لیس باعث تکامل فن سینما شد. دیدگاه مه‌لیس نسبت به سینما یک دیدگاه تئاتری بود. او پرده‌های گوناگونی از نمایش را فیلمبرداری می‌کرد و سپس این پرده‌ها را به یکدیگر متصل می‌کرد. ژرژ مه‌لیس همچنین پدیدآورنده فن تروکاژ در سینماست.
پس از مه‌لیس، ادوین اس پورتر باعث تکامل بنیادین و ساختاری سینما شد. او با ساختن فیلم‌های "زندگی آتش‌نشان آمریکایی" و "سرقت بزرگ قطار" سینما را به عنوان پدیده‌ای که امروزه می‌شناسیم معرفی کرد. سینمای پورتر دیگر ارتباطی به تئاتر نداشت، بلکه به هنری مستقل و جدید تبدیل شده بود. پورتر، پیشگام فن تدوین فیلم نیز می‌باشد. راهی که او در سینما آغاز کرد در نهایت به سینمای داستان‌گوی هالیوود منجر شد.

در آغاز سینما را بیشتر یک پدیده علمی - صنعتی می‌دانستند. در سالهای جنگ جهانی اول سینما، به عنوان یک وسیله نمایشی و سرگرمی، رونق تجاری یافت. سپس قابلیت‌های هنری آن توسط فیلم سازان اروپایی و آمریکایی کشف شد. در همین سالها ریچیوتو کانودو منتقد و نظریه پرداز ایتالیایی، سینما را "هنر هفتم" معرفی کرد. زیرا به عقیده او سینما هنری ترکیبی است که در آن همه هنرها حضور دارند.
سینما به معنی ثبت حرکات است و همان طور که در مباحث قبل گفتیم پیدایش تصویر متحرک در نتیجه تکامل تکنولوژی ابزارهای عکاسی بودبه همین سبب شیوه ضبط تصویر (فیلمبرداری) آن، عکسبرداری پشت سر هم، البته با فواصل زمانی ثابت و متوالی است. هیچ هنری به استثنای رسانهٔ تلویزیون، نتوانسته از لحاظ محبوبیت، فراگیری و نیروی تاثیر بر عواطف و افکار مخاطب، با سینما رقابت کند، به همین دلیل و همچنین به علت آن که سینما به صنعت فن و ابزارهای فنی اتکای زیادی دارد، آن را "هنر قرن بیستم " نامیده‌اند. منشا اصطلاح سینما توگرافی واژه‌ای یونانی (کینه ما) به معنای حرکت است. سینما توگرافی به معنای "حرکت نگاری " یا فن ضبط حرکت است. تاریخ تکامل و تحول سینما رابه طور کلی می‌توان به سه دوره عمده (با تاکید بر فنون و تکنیک‌های سینمایی) تقسیم بندی کرد:
دوره فیلم صامت: این دوره به زمان سینمایی بدون صدا و ساخت فیلم سیاه و سفید مربوط می‌شود.
دوره سینمای ناطق: از اواخر دههٔ ۱۹۲۰ میلادی، یعنی سال ۱۹۲۷ عصر فیلم صدادار آغاز شد و عامل صدا عملاً، سینما را به صورت یک هنر سمعی-بصری در آورد.
دوره سینمای رنگی: از اواخر دههٔ ۱۹۳۰ میلادی با اختراع فیلم رنگی آغاز شد.